About
Edward Dwurnik rozpoczął tworzenie wielkoformatowych obrazów w 1973 roku. Do największej ściany pracowni-mieszkania w Międzylesiu przytwierdził drewnianą ramę o wysokości 277 i szerokości 457 cm. Rozpiął na niej płótno i zagruntował, a następnie namalował pierwszą monumentalną pracę — „Owoce Ziemi”. Gdy obraz wysechł artysta zdjął go z ramy i zwinął w rulon, na ramie zaś rozpostarł kolejne płótno. Wówczas powstało sześć obrazów. W dwóch kolejnych pracowniach w Warszawie — w mieszkaniu na Stegnach i później w domu na Sadybie — artysta powtórzył tę metodę. Na największej ścianie obu pracowni wisiała drewniana rama, na której powstawały kolejne monumentalne obrazy. Łącznie jest ich pięćdziesiąt. Stylistycznie odpowiadają różnym cyklom malarskim Dwurnika. Są tu zatem Sportowcy (np „Narada produkcyjna”, 1974, „Klęska urodzaju”, 1975), kilkanaście obrazów rozwijających tematy z cyklu „Robotnicy” („Czekamy na proroka”, 1980, „I like this snow”, 1980, „Zbiórka na placu”, 1983), dwa płótna ukazujące morskie fale („Ocena”, 1992, „Morze”, 1992), świat widziany z lotu ptaka („Owoce Ziemi”, 1973, „Nowy Jork”, 2009), a także kompozycje o tematyce historycznej („Konstytucja 3 Maja”, 1989, „Jestem prezydentem”, 1990, „Tiurma”, 1986-87, dwie „Bitwy pod Grunwaldem”, 2009 i 2010). Kilka obrazów jest wzbogaconych dziecięcą kreską córki artysty — kilkuletniej Poli, widoczną w dolnych partiach („I like this snow”, 1980, Trzecia zmiana”, 1983, „Wiosna”, 1985).