Człowiek podziemny
Człowiek podziemny

Człowiek podziemny

Obraz

ID:
1840

Numer w cyklu:
162

Numer końcowy:
872

Data:
Czerwiec 1983

Technika:
akryl; płótno;olej

Wymiary:
146 cm x 114 cm

Opis:
„Człowiek podziemny“ wzbudził duże kontrowersje w polskim środowisku artystycznym. Edward był zawsze ostrym prowokatorem, nie liczył się z opinią innych, a kiedy coś go denerwowało, zaraz malował o tym obraz. Kiedy mu powtarzałam, że prześmiewczych obrazów na temat polskiego podziemia nie powinien malować to tylko pogarszałam sytuację. Jego odrzucała każda sytuacja przymusu, zarówno ograniczenia wolności w komunizmie, jak i przymus uduchowionej walki w czasie Stanu Wojennego. Oczywiście, że Edward był po stronie walczących. Ale jego nie da się wtłoczyć w jakiekolwiek zbiorowe inicjatywy. Kiedy ten obraz wystawił prawie całe polskie środowisko artystyczne poczuło się dotknięte. Szczegóły tego konfliktu opisuje Konstanty Gebert w eseju „Warszawa, 25 czerwca 1983. Człowiek podziemny“ („Dziesięć dni Europy“, wyd. Świat Książki, Warszawa 2004). (T.G.) Mnie nigdy nie zależalo na wielkich słowach i gestach, byłem skoncentrowany na twórczości. O wolność walczyłem moimi obrazami, dlatego wystawiałem także w czasie Stanu Wojennego. Jeśli była cenzura, to próbowałem ją obejść, zmanewrować. Wiele razy byłem ocenzurowany, ale nie robiłem z tego afery. A wielu innych ciągle robiło aferę, niby byli w podziemiu, a wszyscy o tym wiedzieli, wszystko było na pokaz. Dodatkowo próbowali terroryzować innych. Mnie to irytowało. Dlatego mój człowiek podziemny przypomina Fidela Castro, który spektakularnie robił rewolucję i terroryzował innych. A ludek boży wokół drwi i pluje bo ma dość, chce sobie w spokoju żyć. To była taka sytuacja, że niewielu było w niej prawdziwych pozytywnych bohaterów. (E.D.)

Rodzaj właścicela:
Kolekcja prywatna

Tagi:
komunizm;mężczyzna;stan wojenny;Polska;Polacy;społeczeństwo